حدیث در مورد تفرقه

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا؛

باهم اختلاف نکنید، که پیشینیان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.

(کنزالعمال ، ح 894)

امام علی علیه السلام فرمودند:

پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیتها گرد آمده، و اندیشه ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین بزرگ و بر جهانیان حاکم نبودند؟ پس بنگرید به آخر کارشان «قوم بنی اسرائیل» آن هنگام که بین آنها تفرقه افتاد، و مهربانی و الفتها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و بجان هم افتادند و پراکنده گشتند و با هم جنگیدند، پس خداوند، لباس عزت را از تن آنها برکند و فراوانی نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقی مانده، سرگذشت آنان است تا مایه عبرت عبرت گیرندگان باشد.

«نهج البلاغه، خطبه 192»

قال رسول الله صلی الله علیه و آله: من فارق الجماعه شبرا خلع الله ربقه الإسلام من عنقه.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

هر کس یک وجب از (آرمانها و عقاید) جامعه «مسلمین» دور شود خداوند رشته مسلمانی را از گردن او باز کند .

«الکافی، ج 1، ص 404»

قال الامام علی علیه السلام : لو سکت الجاهل ما اختلف الناس.

امام علی علیه السلام فرمودند: اگر جاهل سکوت می کرد، مردم اختلاف نمی کردند (سبب بسیاری از اختلافات، سخنهای ناآگاهانه است).

«بحارالانوار، ج 75، ص 81»

قال الامام علی علیه السلام: «فی ذم أهل الرأی»... و إلههم واحد و نبیهم واحد و کتابهم واحد أفأمرهم الله سبحانه بالإختلاف فأطاعوه أم نهاهم عنه فعصوه؟

امام علی علیه السلام (در مذمت اهل رأی) فرمودند: ... خدای آنها یکی و پیامبرشان یکی و کتابشان یکی است. آیا خدا آنها را به اختلاف و دو دستگی فرمان داده که او (خدا) را اطاعت می کنند؟ یا (خدا) آنها را از اختلاف نهی کرده که فرمانش را سرپیچی می کنند؟

«نهج البلاغه، خطبه 18»

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله):

أیُّهَا النّاسُ، عَلَیکُم بِالجَماعهِ، وإیّاکُم والفُرْقهَ؛

ای مردم! به جماعت (یکپارچگی) روی آرید و از پراکندگی بپرهیزید.

میزان الحکمه: ح 2589

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله):

الجَماعَهُ رَحمَهٌ والفُرْقَهُ عَذابٌ؛

جماعت (یکپارچگی) رحمت است و پراکندگی عذاب.

میزان الحکمه: ح 2593

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

إیّاکُم وَالفُرقَهَ فَإنَّ الشّاذَّ عَن أهلِ الحَقِّ لِلشَّیطانِ کَما أنَّ الشّاذَّ مِنَ الغَنَمِ لِلذِّئبِ ؛

از جدایی بپرهیزید ؛ زیرا تنهای جدا مانده از اهل حق ، بهره شیطان است ، چنان که گوسفند جدا شده از گلّه، بهره گرگ است .

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث2747

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

اِلزَمُوا الجَماعَهَ وَ اجتَنِبُوا الفُرقَهَ ؛

همراه جماعت باشید و از تفرقه بپرهیزید.

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث2488

# احادیث با موضوع تفرقه

قال رسول الله صلی الله علیه و آله: ألا إن فی التباغض الحالقه لا أعنی حالقه الشعر و لکن حالقه الدین.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: آگاه باشید که در دشمنی ها، ستردن و تراشیدن نهفته است، اما نه تراشیدن مو، بلکه ستردن دین.

«الکافی، ج 2، ص 346»

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

الجماعه رحمه و الفرقه عذاب؛

جماعت مایه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.

نهج الفصاحه

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) می فرمایند :

کسی که از جمعیت مسلمان جدا شود، رشته اسلام را از گردنش باز نموده .ازحضرت سؤال شد: منظور کدام جمعیت است ؟ آن حضرت فرمودند: مردم اهل حق ، هر چندکم باشند.

( امالی شیخ صدوق ، ص 272 )

امام علی ( علیه السلام) فرمودند:

ألخلاف یهدم الرأی؛

اختلاف، بنیاد اندیشه درست را درهم می ریزد.

نهج البلاغه حکمت 215

پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

ما اختلف أمه بعد نبیها الا ظهر أهل باطلها علی اهل حقها؛

هیچ امتی پس از پیامبرشان، اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرایان چیره شدند .

کنز العمال، حدیث929

امام علی ( علیه السلام) فرمودند:

.. فإن ید الله علی الجماعه و ایاکم و الفرقه فإن الشاذ من الناس للشیطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب؛

دست خدا بر سر جماعت است،از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همان گونه که گوسفند تک رو، طعمه گرگ است.

شرح نهج البلاغه، جلد 8، ص 112

پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

من فارق الجماعه مات میته جاهلیه؛

هر کس از گروه مسلمانان جدا شود بر مرگ جاهلیت بمیرد.

نهج الفصاحه، 2855

پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا فهلکوا.

اختلاف نکنید، آنان که قبل از شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.

کنز العمال، حدیث 894

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند:

اِنَّ الاِْخْتِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَ الضَّعْفِ وَ هُوَ مِمّا لا یُحِبُّهُ اللّه ُ وَ لا یُعْطی عَلَیْهِ النَّصْرَ وَ الظَّ-فَرَ؛

اختلاف و کشمکش و پشت هم اندازی، از ناتوانی و سستی است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن یاری و پیروزی می دهد.

بحارالأنوار، ج 20، ص 126، ح 50

# حدیث درباره تفرقه افکنی

امام علی علیه السلام می فرمایند:

وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسیرِ السُّنَّهِ وَ الْبِدْعَهِ وَ الْجَماعَهِ وَ الْفُرْقَهِ : اَلسُّنَّهُ و اللّه ِ سُنَّهُ مُحمِّدٍ صلی الله علیه و آله وَ الْبِدْعَهُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَهُ وَ اللّه ِ مُجامَعَهُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَهُ مُجامَعَهُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ کَثُروا؛

در پاسخ به پرسش از معنای سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلی الله علیه و آله است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندک باشند و تفرقه، همدستی با اهل باطل است هر چند بسیار باشند.

(کنزالعمّال، ح 1644. )

قال الإمام علی علیه السلام: أن الشیطان یُسَنِی لکم طُرُقَه ، ویرید أن یَحُلَ دینَکم عقده عقده، ویعطیکم بالجماعه الفرقه.

امام علی علیه السّلام فرمودند: همانا شیطان راههای خود را برای شما هموار می کند و می خواهد گره های دین شما را یکی پس از دیگری سست گرداند و به جای اتحاد، تفرقه به شما دهد.

«نهج البلاغه، خطبه 121»

قال الامام الصادق علیه السلام : من فارق جماعه المسلمین و نکث صفقه الامام جاء إلی الله أجذم.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس از جماعت مسلمین جدا شود و عهد و پیمان خود را با امام مسلمین بشکند، دست بریده محشور خواهد شد.

«الکافی، ج 1، ص 405»

# حدیث در مورد تفرقه افکنی

قال رسول الله صلی الله علیه وآله :

ان الشیطان ذئب الانسان کذئب الغنم یاخذ الشاه القاصیه و الناحیه فایاکم و الشعاب و علیکم بالجماعه و العامه و المسجد؛

شیطان گرگ انسان است همانند گرگ گوسفندان که همیشه میشهای دور افتاده و کناره گیر را می گیرد. پس از دسته بندیها (گروه گرایی و خط بازی ) بپرهیزید و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی و مسجد.

(کنزالعمال ، ج 7، ص 581، حدیث 20355)

پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

ألجماعه رحمه و الفرقه عذاب؛

جماعت؛ وحدت مایه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.

نهج الفصاحه، حدیث1323

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

اَلجَماعَهُ رَحمَهٌ و الفُرقَهُ عَذابٌ؛

وحدت مایه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است.

کنزالعمّال ، ح 20242

# حدیث با موضوع تفرقه

التّحدّث بنعم اللَّه شکر و ترکه کفر و من لا یشکر القلیل لا یشکر الکثیر و من لا یشکر النّاس لا یشکر اللَّه و الجماعه خیر و الفرقه عذاب؛

گفتگو از نعمتهای خداوند شکر است و ترک آن کفر است و هر که نعمت کم سپاس نگذارد، سپاس نعمت بسیار را نخواهد گذاشت و هر که مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مایه نیکی است و تفرقه موجب رنج و عذاب است.

نهج الفصاحه

قال رسول الله صلی الله علیه وآله :

من فارق جماعه المسلمین فقد خلع ربقه الاسلام من عنقه قیل : یا رسول الله و ما جماعه المسلمین ؟قال : جماعه اهل الحق و ان قلوا؛

کسی که از جمعیت مسلمان جدا شود، رشته اسلام را از گردنش باز نموده . از حضرت سؤ ال شد: منظور کدام جمعیت است ؟آن حضرت فرمود: مردم و اهل حق ، هرچند کم باشند.

(امالی شیخ صدوق ، ص 272)

قال الامام علی (علیه السلام):

وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسیرِ السُّنَّهِ وَ الْبِدْعَهِ وَ الْجَماعَهِ وَ الْفُرْقَهِ: اَلسُّنَّهُ و اللّه ِ سُنَّهُ مُحمِّدٍ صلی الله علیه و آله وَ الْبِدْعَهُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَهُ وَ اللّه ِ مُجامَعَهُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَهُ مُجامَعَهُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ کَثُروا؛

امام علی (علیه السلام) در پاسخ به پرسش از معنای سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلی الله علیه و آله است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندک باشند و تفرقه، همدستی با اهل باطل است هر چند بسیار باشند.

کنزالعمّال، ح 1644