حدیث در مورد گریه

بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسین علیه السلام:

الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ نَجَاهٌ مِنَ النَّارِ.

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

جامع الاخبار(شعیری) ص 97

امام صادق علیه السلام:

طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِی التَّفَکُّرِ وَ الْبُکَاءِ وَ طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَی الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِی الصَّدَقَهِ وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِی صَلَاهِ اللَّیْل

روشنایی دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم .

مستدرک
الوسائل ج 12، ص 173، ص 13810

# حدیث با موضوع گریه

امام هادی علیه السلام:

[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَ یَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسیی ءُ وَ یَضْحَکُ؛

مؤمن خوبی می کند و می گرید، ولی منافق بدی می کند و می خندد.

ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1 ، ص 135

پیامبر صلی الله علیه و آله:

البکاء من الرّحمه و الصّراخ من الشّیطان.

گریه از رحمت است و فریاد از شیطانست.

نهج الفصاحه ص 376 ، ح 1113

پیامبر صلی الله علیه و آله:

فی خُطبه الوَداعِ: و مَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیهِ اللّه کانَ لَه بکلِّ قَطرهٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ یکونُ فی میزانِهِ مِن الأجْرِ .

در خطبه حجه الوداع : هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد برای هر قطره اشک او به اندازه کوه احد در ترازوی اعمالش پاداش نهند .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 90 ، ص334،ح 25 - مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 11 ، ص 242 ، ح 12870

امام باقر علیه السلام:

فِیمَا نَاجَی بِهِ اللَّهُ مُوسَی ع عَلَی الطُّورِ أَنْ یَا مُوسَی أَبْلِغْ قَوْمَکَ أَنَّهُ مَا یَتَقَرَّبُ إِلَیَّ الْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ الْبُکَاءِ مِنْ خَشْیَتِی وَ مَا تَعَبَّدَ إِلَیَّ الْمُتَعَبِّدُونَ بِمِثْلِ الْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِی وَ لَا تَزَیَّنَ لِیَ الْمُتَزَیِّنُونَ بِمِثْلِ الزُّهْدِ فِی الدُّنْیَا عَمَّا بِهِمُ الْغِنَی عَنْهُ قَالَ فَقَالَ

مُوسَی ع یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ فَمَا ذَا أَثَبْتَهُمْ عَلَی ذَلِکَ فَقَالَ یَا مُوسَی أَمَّا الْمُتَقَرِّبُونَ إِلَیَّ بِالْبُکَاءِ مِنْ خَشْیَتِی فَهُمْ فِی الرَّفِیقِ الْأَعْلَی لَا یُشَارِکُهُمْ فِیهِ أَحَدٌ

از نجواهای خداوند متعال با موسی علیه السلام در کوه طور این بود : ای موسی ! به قوم خود برسان که تقرّب جویان ، با چیزی مانند گریستن از ترس من ، به من نزدیک نشدند و متعبدان به چیزی مانند پرهیز از حرامهای من مرا عبادت نکردند و آراستگان ، به چیزی مانند بی اعتنایی به چیزهایی از دنیا که بدان نیاز ندارند ، خویشتن را نیاراستند .

موسی عرض کرد: ای گرامیترین گرامیان! چه چیز آنان را در این راه ، استوار و ثابت قدم گرداند ؟ فرمود : ای موسی ! امّا آنان که با گریستن از ترس من جویای تقرّب به من هستند ، در اعلی علیّین اند و هیچ کس در این (مرتبه) با آنان شریک نیست .

ثواب
الأعمال ص 172

امام علی علیه السلام:

بُکَاءُ الْعُیُونِ وَ خَشْیَهُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ تَعَالَی ذِکْرُهُ فَإِذَا وَجَدْتُمُوهَا فَاغْتَنِمُوا الدُّعَاء

گریه چشمها و ترس دلها نشانه رحمت خدای بلندنام است . هرگاه این دو را در خود یافتید دعا کردن را غنیمت شمرید .

بحارالانوار(ط-بیروت) ج 90 ، ص 336

امام سجّاد علیه السلام:

مَا مِنْ قَطْرَهٍ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَیْنِ قَطْرَهِ دَمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ قَطْرَهِ دَمْعَهٍ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ لَا یُرِیدُ بِهَا عَبْدٌ إِلَّا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ.

هیچ قطره ای نزد خدا محبوبتر از این دو قطره نیست : قطره خونی که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکی که برای خدا در دل شب فرو افتد .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 66 ، ص 378، ح31 - خصال ص 50 ، ح 60

امام صادق علیه السلام:

مَا مِنْ شَیْ ءٍ إِلَّا وَ لَهُ کَیْلٌ وَ وَزْنٌ إِلَّا الدُّمُوعَ فَإِنَّ الْقَطْرَهَ مِنْهَا تُطْفِئُ بِحَاراً مِنْ نَارٍ وَ إِذَا اغْرَوْرَقَتِ الْعَیْنُ بِمَائِهَا لَمْ یَرْهَقْ وَجْهَهُ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّهٌ فَإِذَا فَاضَتْ حَرَّمَهُ اللَّهُ عَلَی النَّارِ وَ لَوْ أَنَّ بَاکِیاً بَکَی فِی أُمَّهٍ لَرُحِمُوا

هر چیزی پیمانه و وزنی دارد مگر اشکها؛ زیرا قطره ای اشک دریاهایی از آتش را فرو می نشاند . و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هیچ فقر و ذلّتی بر چهره آن ننشیند . و هرگاه اشکها سرازیر شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند . و اگر گرینده ای در میان امتی بگرید همه آن امّت مشمول رحمت می شوند .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 90 ، ص 331، ح 14 -ثواب الاعمال
ص 167

پیامبر صلی الله علیه و آله:

مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَینِ؛

از نشانه های شقاوت و بدبختی خشکیدگی چشم است .

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 290 ، ح 6 - تحف العقول ص 47

امام علی علیه السلام:

الْعُبُودِیَّهُ خَمْسَهُ أَشْیَاءَ خَلَاءُ الْبَطْنِ وَ قِرَاءَهُ الْقُرْآنِ وَ قِیَامُ اللَّیْلِ وَ التَّضَرُّعُ عِنْدَ الصُّبْحِ وَ الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ.

بندگی در پنج چیز است : اندرون از طعام تهی داشتن ، قرآن خواندن ، شب را به عبادت گذراندن و هنگام صبح زاری کردن (به درگاه خداوند) و گریستن از ترس خدا .

مستدرک الوسائل ج 11، ص 244، ح 12875 - جامع الاخبار(شعیری) ص 178

امام علی علیه السلام:

مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَهِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَهِ الذُّنُوبِ.

چشمها نخشکید مگر بر اثر سخت دلی و دلها سخت نشد مگر به سبب گناه زیاد.

وسایل الشیعه ج 16 ، ص 45 ، ح 20938 - بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 70، ص 354، ح 60 - علل الشرایع ج 1 ، ص 81

# حدیث درباره گریه

امام علی علیه السلام:

البُکاءُ مِن خَشیَهِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمهِ؛

گریستن از ترس خدا کلید رحمت است.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 62 ، ح 1617

پیامبر صلی الله علیه و آله:

سَبْعَهٌ فِی ظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ ... وَ رَجُلٌ ذَکَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِیاً فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ

در آن روز که سایه ای جز سایه عرش خدا نیست هفت تن در سایه عرش اویند :
... و مردی که در خلوت یاد خداوند عز و جل کند و از ترس خدا اشک از دیدگانش سرازیر شود .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 81 ، ص 2 ، ح 71

پیامبر صلی الله علیه و آله:

طُوبَی لِصُورَهٍ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهَا تَبْکِی عَلَی ذَنْبٍ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یَطَّلِعْ إِلَی ذَلِکَ الذَّنْبِ غَیْرُهُ.

خوشا چهره ای که خداوند به آن می نگرد در حالی که از ترس خدا بر گناهی که کرده می گرید و جز او کسی از آن گناه آگاه نیست .

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 90 ، ص 331 ،ح 15- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 167